در مورخ و فرهنگ و تمدن اهل ايران , خانواده يك اصل اساسي در بنيان جامعه بوده است . از اين رو استارت معاش مشترك دو نفر امري مقدس شمرده ميشده و براي آن جشن و پاي كوبي بزرگي برگزار ميگرديده است . به همين منظور يكياز رسوم كهن و اصلي بين ايرانيان , برپايي مراسم عروسي زوج هاي برنا است . مراسم عروسي از دير باز در كشورايران با شكوه متعددي برگزار ميشده است . در كشورايران مراسمي تحت عنوان گواه گيران برگزار ميشده كه در واقع به عبارتي مجلس عقد مدرن است . دراين مراسم بزرگان و موبد عده ميشدند و در حضور آن ها مراسم گواه گيران اجرا ميشد و زوجين به تزويج نيز درمي آمدند .
در سفره عقد يا اين كه سفره گواه كشورايران باستان و زرتشيان آن زمان اقلام مختلفي وجود داشت . آيينه , شمع , كتاب اوستا , قيچي , تخممرغ و انار , شاخهاي فراوان كوچك از سرو يا اين كه شمشاد , يك كاسه آب و آويشن , لرك يا اين كه آجيل هفت ميوه و كُشتي , نخ و سوزن و سيني شربت اعم از آنان بود . در هنگام برگزاري مراسم گواه گيران , قيچي به طور گشوده قرار ميگرفت و بعد از آن بسته ميشد . بابا زن انار را به داماد ميداد و تخم مرغ را از درون سيني به خارج آن ميگذاشت . انار به آرم افزوني اولاد , گشوده بودن قيچي به معناي گشايش عمل و بستن آن به معناي انقطاع داد و ستد است . آب و آيينه هم به معناي زايش و هم گشايش است . آويشن و برنج هم به مراد خير و بركت و آتي مالامال آرزو و نعمت , به روي كتف عروس و داماد ريخته ميشد .
تشريفات مجالس اقوام اهل ايران
در قبل همه مراسم سنتي عروسي اعم از شيريني خوران , نامزدي , حنابندان و غيره تماما انجام ميشد و هرچه جشن و پايكوبي عروسي باشكوه خيس و اضافه برگزار مي شد , نشان از اهميت اشخاص آن داشت . امروزه البته با گذشت زمان و تغيير و تحول كردن و كمرنگ شدن سنتها , اكثري از مراسم قبل برگزار نمي شود , البته پاي كوبي عروسي كماكان در اكثري از خانواده ها يك ترسيم حساس بشمار ميرود . در هر ناحيه از كشور ايران رسوم مختلفي موجود هست و مراسم عروسي به صورت خاص خويش برگزار ميشود , البته نقاط مشتركي در ميان همگي اين رسوم موجود است .
هر ازدواجي با برگزاري مراسم خواستگاري آغاز ميگردد . بعد از نيكو شدن و به تفاهم وصال زوجين و خانوده ها , مراسم آري برون و بعد از آن نامزدي برگزار ميگردد . تهيه و تنظيم جهيزيه , خريدهاي عروسي , جهازبران و حنابندان مراسم و جشنهايي است كه گذشته از مراسم با اهميت عروسي برگزار ميگردد . بعداز جشن و پاي كوبي عروسي هم احتمالا پايكوبي پاتختي برگزار شود . برگزاري هريك از اين مراسم بسته به حيث و ذوق زوجين و خانواده ها دارااست و در صورتيكه گفته شد امروزه اكثري از جشن و پاي كوبي ها برگزار نميشود .
تشريفات مجالس اقوام اهل ايران
در برگزاري پايكوبي عروسي تغييرات متعددي از پيشين تا به امروز انجام گرفته است . مثلا در قبلي جشن و پاي كوبي عروسي در منزل برگزار ميشد البته امروزه برگزاري مراسم اكثر وقت ها در سالن عروسي يا اين كه گلشن سالن صورت مي گيرد .
در مورخ و فرهنگ و تمدن اهل ايران , خانواده يك اصل اساسي در بنيان جامعه بوده است . از اين رو استارت معاش مشترك دو نفر امري مقدس شمرده ميشده و براي آن جشن و پاي كوبي بزرگي برگزار ميگرديده است . به همين منظور يكياز رسوم كهن و اصلي بين ايرانيان , برپايي مراسم عروسي زوج هاي برنا است . مراسم عروسي از دير باز در كشورايران با شكوه متعددي برگزار ميشده است . در كشورايران مراسمي تحت عنوان گواه گيران برگزار ميشده كه در واقع به عبارتي مجلس عقد مدرن است . دراين مراسم بزرگان و موبد عده ميشدند و در حضور آن ها مراسم گواه گيران اجرا ميشد و زوجين به تزويج نيز درمي آمدند .
در سفره عقد يا اين كه سفره گواه كشورايران باستان و زرتشيان آن زمان اقلام مختلفي وجود داشت . آيينه , شمع , كتاب اوستا , قيچي , تخممرغ و انار , شاخهاي فراوان كوچك از سرو يا اين كه شمشاد , يك كاسه آب و آويشن , لرك يا اين كه آجيل هفت ميوه و كُشتي , نخ و سوزن و سيني شربت اعم از آنان بود . در هنگام برگزاري مراسم گواه گيران , قيچي به طور گشوده قرار ميگرفت و بعد از آن بسته ميشد . بابا زن انار را به داماد ميداد و تخم مرغ را از درون سيني به خارج آن ميگذاشت . انار به آرم افزوني اولاد , گشوده بودن قيچي به معناي گشايش عمل و بستن آن به معناي انقطاع داد و ستد است . آب و آيينه هم به معناي زايش و هم گشايش است . آويشن و برنج هم به مراد خير و بركت و آتي مالامال آرزو و نعمت , به روي كتف عروس و داماد ريخته ميشد .
تشريفات مجالس اقوام اهل ايران
در قبل همه مراسم سنتي عروسي اعم از شيريني خوران , نامزدي , حنابندان و غيره تماما انجام ميشد و هرچه جشن و پايكوبي عروسي باشكوه خيس و اضافه برگزار مي شد , نشان از اهميت اشخاص آن داشت . امروزه البته با گذشت زمان و تغيير و تحول كردن و كمرنگ شدن سنتها , اكثري از مراسم قبل برگزار نمي شود , البته پاي كوبي عروسي كماكان در اكثري از خانواده ها يك ترسيم حساس بشمار ميرود . در هر ناحيه از كشور ايران رسوم مختلفي موجود هست و مراسم عروسي به صورت خاص خويش برگزار ميشود , البته نقاط مشتركي در ميان همگي اين رسوم موجود است .
هر ازدواجي با برگزاري مراسم خواستگاري آغاز ميگردد . بعد از نيكو شدن و به تفاهم وصال زوجين و خانوده ها , مراسم آري برون و بعد از آن نامزدي برگزار ميگردد . تهيه و تنظيم جهيزيه , خريدهاي عروسي , جهازبران و حنابندان مراسم و جشنهايي است كه گذشته از مراسم با اهميت عروسي برگزار ميگردد . بعداز جشن و پاي كوبي عروسي هم احتمالا پايكوبي پاتختي برگزار شود . برگزاري هريك از اين مراسم بسته به حيث و ذوق زوجين و خانواده ها دارااست و در صورتيكه گفته شد امروزه اكثري از جشن و پاي كوبي ها برگزار نميشود .
تشريفات مجالس اقوام اهل ايران
در برگزاري پايكوبي عروسي تغييرات متعددي از پيشين تا به امروز انجام گرفته است . مثلا در قبلي جشن و پاي كوبي عروسي در منزل برگزار ميشد البته امروزه برگزاري مراسم اكثر وقت ها در سالن عروسي يا اين كه گلشن سالن صورت مي گيرد .